اولین سیلوی گندم شهر زنجان ساخت کشور آلمان بوده که قبل از اشغال ایران توسط متفقین در جنگ جهانی دوم ساخته شده است ( حدود سال 1940 تا 1945 میلادی ) ظرفیت ذخیره سازی این سیلو 1000 تن گندم بوجاری شده می باشد به گونه ای که گندم پس از تحویل به سیلو ابتدا بطور کامل توسط دستگاههای بوجاری تمیز و پاک سازی گردیده و گندم فاقد مواد خارجی و پاک در چهار کندوی بتنی موجود در این سیلو ذخیره میگردیده است . بنا با اظهارات کارکنان قدیمی از جمله شاد روان اصغر فراهانی که اپراتور این سیلوبوده در زمان خود ظرفیت این سیلو برای منطقه خمسه ( نام قدیمی زنجان ) کافی بوده و کل گندم منطقه و بخشی از گندم مناطق اطراف به سیلوی مورد نظر تحویل میشده است . دستگاههای بو جاری سیلوی مذکور با مارک میاگ هنوز بطور سالم موجود بوده و شامل دستگاههای الک بوجاری ، دستگاه حلزونی (اسپیرال امروزی) ، دستگاه شن گیر ، دستگاه ترییور و الواتور های کاسه ای می باشد که به ترتیب برای جدا سازی ذرات درشت و مواد خارجی ، جدا سازی سیاه دانه ، جدا سازی ذرات شن و ماسه و انتقال گندم بین طبقات بکار رفته است. این سیلو دارای چهار طبقه بوده و یکی از نکات جالب آنکه در نرده های پله های طبقات از پرچ استفاده شده و هیچ گونه جوشکاری صورت نگرفته است. توضیح اینکه شرکت میاگ آلمان پدر صنعت آرد در جهان محسوب شده که بعدها شرکت ترکیبی بولر ـ میاگ تاسیس گردیده و در نهایت امروزه شرکت بولر آلمان قوی ترین شرکت سازنده ماشین آلات آرد سازی می باشد . یکی دیگر از نکات جالب توجه شباهت بسیار زیاد دستگاههای قدیمی فوق الذکر به مدلهای امروزی می باشد که پس از بازدید از سیلوی مذکور و بازدید از کارخانجات مدرن استان این مقایسه قابل لمس می باشد . نیروی محرکه ماشین آلات از سوختهای فسیلی بوده و تسمه های بکار رفته برای انتقال نیرو از جنس چرم (اصل) می باشد. سیستم ورود گندم به کندوها پس از مراحل بوجاری توسط بالابر کاسه ای ( مشابه آنچه در کارخانجات و سیلو ها موجود است ) قابل مشاهده است .
بهترین محل ذخیره سازی گندم امروزه نیز کندوهای بتنی می باشند و بهترین روش نگهداری گندم ذخیره سازی گندم پس از بوجاری است که ضمن صرفه جویی در فضا مواد خارجی و حشرات در صورت وجود از گندم جداسازی میگردد .
طبق اظهارت کارکنان قدیمی سیلو تعداد نفرات شاغل بطور دائم حدود 15 نفر بوده که در زمان تحویل گندم تعدادی کارگر به نفرات فوق اضافه می شده اند .این سیلو مجهز به ژنراتور ویژه برای تامین برق ( در مراحل کار و ...) می باشد .با توجه به استحکام فوق العاده بنا و نوبودن وضعیت ظاهری ماشین آلات این مجموعه می تواند به عنوان موزه آموزشی برای علاقمندان به صنعت آرد مورد استفاده قرار گرفته است و در سال 1389 طی شماره 28015 در بین فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است.
شهریور ماه 1394
